Gitme,bu gece kal yanımda…
Göğsümün en nazlı kıyısında saklarım adını.
Söz, taşkınlık etmem seni severken.
Tenezzül etmesin ayakların ayrılığa.
Kalman,daha iyi bir insan yapar beni.
Sokak çocuklarına umut olurum .
Mutluluğumun elleri yetim doyurur,gitme!
İçinde ben olmayan hayatlara meyletme!
Yalnızlığım köpürür ruhumda.
Beni ezip geçersen saçlarım dolanır ayaklarına.
Karanlıklar doğururum gecenin koynunda.
Şiirler ulur aklımın kayıp sokaklarında , gitme!

…

Ben seni kaybedersem uslanamam.
Bir başkası severse beni zoruma gider.
Yahut bir başkası hayal etse seni
üstüme cehennem ateşi iner,gitme!
Boyumu aşar yokluğun.
Başka tenlerin nefesinde,
derinliğini bilmediğim aşklarda boğulurum.
Kaldığın için tarumar olacaksam ,
canımı alacaksa sevdan bırak alsın!
Bırak cesedimi itler yesin !
Aynı yerden bin kere ölürüm ben sana.
Senin varlığın intiharları sarıp sarmalar, gitme !

….

Senden ibaret olan bu şehrin meydanlarında,
in cin top oynar gidersen.
Her köşe başında,
sensizlik pusu atar bana.
Kendimi kundaklarım gerekirse,
ama teslim olmam yokluğuna.
Seni kaybettim diye,
inançsız bir ahali taşlar beni.
İbret konusu olurum kalabalığa,gitme!
Ölü ya da diri diye ararlar,
ödül koyarlar başıma.
Faili meçhul bütün ayrılıkları üstüme yıkarlar.
Bütün aşıkların sebebi olurum.
Anamın ak sütü bile aklamaz beni,gitme !

…

Gitme lan !
Yokluğun şiirlerimi kaçırır,gitme!
Cinnetlerimi nizama getiremem.
Ölü mısralar doğar gözlerimde.
Kelimelerim bıçak gibi döner kendi üstüme.
Şairliğimi kargalara yem ederler.
Beni sıfatsız bırakırsın gitme !
Yokluğun alnıma mühür gibi basılır.
Sensizliğimden tanırlar da utanırım.
İçimde yangınlar çıkarır,
kendimle savaşırım.
Enkazımdan sağ kalan hislerimi
düş hırsızları yağmalar,biterim.
Toprak bile kabul etmez beni.
Annemin göğsünde ölü bulurlar.
Gitme lan!
Gitme işte...

...

ESRA NİZAM

27.09.2025