2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
50
Okunma
Caddeler sessizliğe bürünürken
Düşüyoruz kendi derdimize.
Hafızamızı bir bir yitirirken
Düşlemekten öte
Bir şey kalmıyor elimizde.
Mevsimi yok şimdi esen rüzgârların,
Her yerde boran,
Her yerde karayel.
Fırtınanın tam ortasında tutulmuşuz,
Nereye savrulduğumuzu
Kimse bilmiyor.
Her şey durmuş gibi.
Takvim yaprakları kopamıyor zamandan.
Duygularımız sonbahar dallarında,
Ha düştü
Ha düşecek.
Anlatmak yetmiyor,
Konuştuğumuz lisan karşılık bulmuyor.
Bu buhranın bir çıkışı yok sanki;
Yalnız yaşıyor,
Yalnız ölüyoruz.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz