0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
14
Okunma
Baharlar erişti, uyandı dağlar,
Yeşile boyandı bahçeler, bağlar.
Aşkın kemendiyle şu gönlüm çağlar,
Sular gibi akar, gider engine.
Güzeller dizilmiş pınar başına,
Rastıklar çekilmiş hilal kaşına.
Bakmazlar aşığın gözün yaşına,
Herkes talip olmuş kendi dengine.
Koyun kuzu meleşir de yaylada,
Gönül bir kuştur ki uçmaz sılada.
Sırrımız saklıdır kara sevdada,
Düşmüşüz feleğin türlü cengine.
Çiçekler açınca koku yayılır,
Gafil olan bu dünyada ayılır.
Aşk oduna yanan gerçek sayılır,
Bakılmaz insanın dıştaki rengine.
Aşık Turhal der ki; dünya fânidir,
Gelenler göçüyor, vakit ânidir.
Bize lütfeyleyen yüce Gani’dir,
Kurban olam O’nun sonsuz sevgine.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (1)
