(EMANET)😭
Sen beni kimlere emanet ettin, gittin?
“Hani dönecektin?” deyip kaldım yarım.
“Ölesiye severim” demiştin bana,
Sözün yarıda kaldı,
içim darmadağın,
Bu kadar mı kolaydı ardına bakmadan,
Kapıda beklemek eskitti sesimi,
😭💦💦💦💦💦💦
Bakmak bana mı kaldı bu ağır resmi?
Gözlerin aklımda yük, geceler tanık.
Bir “hoşça kal” bile çok görerek
Bu acıyı bana vererek?
Gözlerimden akan her damla, senin adın,
😭💦💦💦💦💦
Adını anmakla çoğalır bu yangın.
Sana emanet ettim kalbimin yerini,
Sen yokluğa bıraktın bütün derinimi.
Gelen her sessizlik aldı hevesimi.
Gitmek sana düşerken bu kadar
Zaman yüzüme vurdu gidişinin izini.
😭💦💦💦💦💦💦
Aynı günde bin kez yıkıldım içimden.
Bir ben kaldım
Adını anmak bile yakıyor içimi,
Ben bende değilim, içim dağınık,
Aynalarda yüzüm bana yabancı.
Gülüşüm yarım,
Sen beni kimlere emanet ettin,
Bir “hoşça kal” bile çok görerek
Bu acıyı bana vererek?
Gözlerimden akan her damla, senin adın,
😭💦💦💦💦💦
Adınla çarpıyor hâlâ bu kalbim.
Sen beni kimlere emanet ettin,
Adımı unutan sabahlara mı?
Bir ses duysam sen sanıp irkildiğim,
Bomboş, sağır akşamlara mı?
Sana ait ne varsa
Beklemek eskitti dizlerimi,
💦💦💦💦💦💦💦
Zaman geçmiyor, sadece acı büyüyor.
İçimde durur,
Bir mendil gibi katlı, saklı.
Zaman geçtikçe ağırlaşır,
Yokluğun kalbime mıh gibi çaklı.
Bir ben kaldım bu hikâyede,
Sonu yazılmamış, başı yaralı.
Sevda dediğin tek taraflıysa,
İnsan kendi içinde bile yalnız kalır mıydı?
😭💦💦💦💦💦💦
Kalırmış… seni gidince öğrendim.
Ah yüreğim, sus
Bir insan giderken bu kadar can yakmayı,
Kimseye anlatmadım içimdeki fırtınayı.
Çünkü herkes gidişini sordu,
Kimse sormadı kalan yüreğin halini.
Ah yüreğim, hâlâ beklemektesin,
Aklın gidenin ardında.
Emanet diye verilen bu can,
Kaldı bir sözün altında.
😭💦💦💦💦💦💦
Söz bitti, acı kaldı geriye.
Sen beni kimlere emanet ettin,
Geri dönmeyeceğini bilerek?
Sana dair her iz, her hatıra,
Beni sana bağlıyor hâlâ, mahvediyor.
Geceyi delercesine hıçkırır anıların.
Beni terk ettin, sustu dünya bir anda,
Kimsesizlik içinde kaldı kalan anılarım.
😭💦💦💦💦
Not:✍️
“Her damla gözyaşımda seni aradım. Bu şiir, Gülhat’un ruhundan süzülen bir emanet… Kalbime işleyen acı ve sevdayla yazıldı.”
📅 15 Aralık 2025 ✍️