Otur şöyle geç karşima, anlat usulca,
Mey’ler dolsun kadehlere, keman susunca,
Canın sıkkın, anlıyorum surat asınca.
Bu gün, yarın diyerekten eyleme beni.

Bilirim; pek sevmezsin için açmayı,
Çare sanma, evden çıkıp işe kaçmayı,
Çok mu gördün iki kadeh rakı içmeyi,
Tek bir haram buymuş gibi, paylama beni.

Evlendin de, muradına erdin mi tosun ?
Kafanda saç kalmadı, çıkmıyor sesin.
Böyle olacaksam, Allah etmesin,
Evlen evlen deyip de, darlama beni.

Yapma dedim, ondan sana yâr olmaz,
Sanma dedim, o ev sana dar olmaz,
Şimdi artık ne yapsan da kâr olmaz,
Kendin anlat, acı acı söyletme beni.

Galerici seni yine kandırmış duydum,
Üç kuruş paran vardı önüne koydun,
Lan hurda mersedesle paşa mı oldun,
Sanayi de sabahlayıp bekletme beni.

Tosunum ince hastalığa tutulmuş meğer,
Derdi buymuş anlattı dün birer birer,
Böyle bir kadere kim olsa söver,
Anlattıkça meyhane de yok etti beni.