Bir bütün de yarım olsam, kim diğer yarım?
Anam mı, babam mı, belki de karım.
Kime derdim açar, kimle ağlarım?
“Buldum” dedim, bir ses kardeş deyince.

Güvendiğin dağlara karlar yağdıysa,
Gücün tükendiyse, yolun karlıysa,
Yıkılmaz o duvar, sevgin harcıysa,
Sırtını yaslarsın kardeş deyince.

Senin bir parçandır o, etinde tırnak.
Aynı dalda var olan siz iki yaprak.
O seninle vardır, sen onla ancak,
Kendinden ayrı görme kardeş deyince.

Kimselere diyemezsen, ona söylersin;
Yolunu çizer senin, takip edersin.
Ağlarsa, onunla sende ağlarsın;
Sırrın gizin kalmaz kardeş deyince.

Sen onu kırsan, neler etsen de,
Başkası bir fiske vursun ya hele.
Onun için düşünmeden ölüme bile,
Koşar yetişirsin kardeş deyince.

Aynı kandan, aynı candan varolmuşuz biz;
Aynı ana babaya can olmuşuz biz.
Ayrılsak da kopamayan bağ olmuşuz biz;
Canımdan sakınırım kardeş deyince.