3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
88
Okunma
Duygularım
Çığ gibiydi;
bir dağın zirvesinden eteklerine
büyüyerek yuvarlanan.
Zamana yenik düşmüştü hepsi.
ve artık beyaz saçlarım
bir bir dökülüyordu.
Geçen günleri düşünürken
nice acılar çekti yüreğim.
Eski dostlarım
kör bir alev misali sönüp gitti,
gelecek günler ise
hep kapımda bekleyen bir endişe gibi.
Ne çok “keşke” birikti gönlümde.
Mutlu günler,
dedemin terk edilmiş evi gibi
geçmişte kaldı.
Şimdi yeni bir hikâye yazmak istiyorum,
ama heyecanımı bulamıyorum.
Ve geriye yalnızca
içimi saran bir hüzün kaldı;
sessiz bir nehir gibi,
taşlara çarparak akıp giden.
5.0
100% (9)
Cevap Yaz
