Hüzün bir gölge oyununda
Kaldırımlara gizli öfkem,
Gece kukla olmuş,
Asılı yıldız uçlarına


Sokak lambaları bile bile yanmıyor şimdi..
Özlemin karanlıklara..
Korktum kelimelere dokunmaktan sen/sizken
Vedalarla selamlaşmayı yeğlerdi yüreğim
O son darbeyi vurmandansa..


Sızlamaz mıydı ellerin ayazlarda ben/sizken
Kurşun sıktı kurşun kalemim hasretine
Ay yıldı/zarsızca oynaşırken gökyüzünde,
Yokluğunun sancısını
Tespih misali dizmiştim dünlerime.


İsyanın tadı sevgi damarlarından akarken
Kangren olmuş her aşkın bağır/sağında
İhanet dolaşıyordu.
Kalbini tutarken bir dilenci
Ekmek parasını gönül yarasına değişmeye razı
Tevekkeli değil sadakalara dokunup ağlıyordu

Söküp dikilesi hatalarla içiyorduk ab-ı hayatı.
Terziler işsizdi işgüzârlıklardan
Hayatın neresindeyim diye durup bakmadan
Koştururduk tam gaz ölüme

Keşkeler pelesenk olmuştu dile
Oyunbazdı tüm serzenişler.
Yobazdı tüm sevişmeler..
Mezbelelere birikirken aşk mektupları.
Adres tanımsız sokaklardı.

Hayatı sevdim, eller aldı..
Eller en yalan kahramandı..



Dip not: ^Mina^ ve ^İstisna^ bir buket hazırladı sözcüklerden.. Dizelerini sevenlere.. Bir dolu yürek var içinde efendim.. Naçizâne;)

İstisna minalar kaideyi bozar...

03.02.2007