Öğrenmiş şeyhinden, demler vermeyi.
Beyhude kafayla, bezgin geziyor.
Aydınlığa kördür, kara sürmeyi.
Kendine iş etmiş, yergün geziyor.

Dokunma cahile, kendini yıkar.
Bilim nedir bilmez, uçakla uçar.
Hipotez türevi, bilmeden geçer.
Bilime düşmandır, bilgin geziyor.

Ne desin bu deme, neylesin zakir.
Çocukluktan alır, hepsi de fakir.
Allah için üret, insana yetir.
İnsanlığa düşman, nesil geziyor.

Düştüğü çukurdan, istemez çıkmak.
İlmin mürşidinden, doğruya varmak.
Engin denizlerde, bin dolu Irmak.
İçmeden bir bade, serhoş geziyor.

Kendince bilimi, küçük görüyor.
Karnı ağrır hemen, doktor arıyor.
İşi bitince de, düşman oluyor.
Nursuz sıfatıyla, arsiz geziyor.

Nasıl bir proje, nasıl bir zuhur.
Aydınlık korkutur, karanlık şuur.
Aklın kurtuluşu, bekliyor uğur.
İlim bilim bilmez, sersem geziyor.

Boşver su alemi, kendini tanı.
Hikayeni anlat, hanidir anı.
Ne yedin ne içtin, bilmezsin hanı.
Yobazlık içinde, aydın geziyor.

Bilimden gidilmez, yolu karanlık.
Ortadoğu kana, doydu tiranlık.
Varlık aleminde, binlerce kılık
Çukurdan çukura, başsız geziyor

Hazreti Ali’de, ilim yol demiş.
Konuşmak gümüşse, sus altın demiş.
Aşık ATA’m ben bu, yola kul demiş.
Bin yillik alemde, derviş geziyor.
*
----------------haydar ATA --