0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
23
Okunma
Sonsuz bir nehir, akıp giden durmaksızın,
Kum taneleri misali kaybolan her an.
Ne dün var ne yarın, sadece bu sızım,
Şimdinin içinde asılı kalan bir fan.
Güneşin doğuşuyla başlar her yeni gün,
Batarken kızıla boyar ufku hüzünle.
Her tik takta yankılanır binbir düğüm,
Erir gider ömür, sessizce, sürgünle.
Hatıralar biriktirir, anlar dokur,
Bazen bir kelebeğin kanadı kadar nazik.
Bazen bir deprem gibi yıkar, yok eder, vurur,
Yine de en büyük sır, en derin müzik.
Gençliğin coşkusu, yaşlılığın bilgesi,
Her yüzde çizdiği bir derin çizgi.
Geride bıraktığı o eşsiz imgesi,
Varlığın aynasında bir kırık çizgi.
Beklemez kimseyi, koşar durmaksızın,
Tutmaya çalıştıkça ellerinden akar.
Zaman dediğin, bir boşlukta yıldızın,
Kaybolan ışığı, geride kalan bir iz akar.
Sinan Bayram
