Hasretle bekledim, sağuk gecemde,
Şiir yazdım sana, saydım hecemde
Yokluğun kabusum, varlığın nimet,
Bekledim ben seni, durdum sözümde!

Sevdan alev gibi, yakar bu hasret!
Yok başka çaresi, ey gönül sabret,
Sığdırdım gönlüme, sabır da gayret,
Umutla bekledim, durdum sözümde!

Yoğurdum özümü, tuttum sözümü!
Umutla, yollara koydum gözümü!
Efkarımla yandım, döğdüm göğsümü!
Sabırla bekledim, durdum sözümde

Sen gidince gönlüm, yıkık mahsundu!
Bu yaptığın bende büyük vurgundu!
Hayalimde sevdim, gönlüm avundu!
Her şeyi unuttum, durdum sözümde!

Gönlümden gönlüne, yollar bağladım!
Gözümde hapsettim resmini çaldım!
Sensiz kalınca hep hayale daldım!
Yılmadım, kaçmadım sözümde durdum!

İçimde yangınla, yandım bir zaman!
Bizar kaldım dertten, diledim aman!
Ölürüm sandım kederden, gamdan!
Yine de caymadım, durdum sözümde!

Kul Seyyah anlattın döktün derdini!
Sel oldun aktın, yıktın bendini!
Girdi bir gönülde buldu kendini!
Aşkımdan güç aldım, sözümde durdum!

Tahsin ŞAHİN (Kul SEYYAH) 10 ARALIK 2025