Bu hayatta herkes kendi yaşamının sahibidir .
Ancak çoğu zaman yaşamın denge merkezinde ,
Kendimizi nereye koyduğumuzu unuturuz
Bazen yüreğimizin okunmasını isteriz ...
Bunun için dikkatle nezaketle konuşuruz .
Anlatamayız , ya da duymazlar .
Çıkarımlarımız niyetimizle bir türlü uyuşmaz .
Çünkü dengeler iyi niyet üzerine kurulmamıştır .

Dağlardan bayırlardan nehirlerden ,
Yürümüş kadar yoruluruz .
Bilinmedik bir şeyler kalır bakışlarımızda..
Kırılgan bir hüzün çöker üzerimize .

Öyle bir çağ ki bu çağ ;
Yoklar varlar arasında yaşanır
Şansa nasibe düşer önemsenmek ,
Umutsuzca bizi anlamalarını bekleriz .
Dünyada bir tek sanki biz böyleyiz . .

Çoğumuzun derdi anlaşılmak , ümitsiz .
Öyle geçip gider günler kalabalıklar arasında .
Dışarıdan bakıldığında kimse fark etmez
Beklemeyin kimse sizi duymaz aslında

Görenler üç maymunun en az ikisini oynar .
Bir maymun ne olur ne olmaz diye bekletilir
En yakınımızdan en uzağına kadar .

Orhan Gülaçar