0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
26
Okunma
Deliye çalardı gözleri,
Hazırlıksız ruhlara vurur da,
Asardı aşkın kendisini.
Uykuya acıkır;
doğmamış günlerin falına bakardı.
Bahtına hep yolda kalmışlık çıkardı.
Ay görmüş geceden,
kireç tutmuş yıldız,
Kurumuş heceden,
su yutmuş şiir çıkarırdı .
Bedeni yasak elma;
soyulmazdı renginden;
Ağzından gül akardı, saçlarından bahar,
“Seni Seviyorum” derken.
Dokunsan en derinine,
Kıymık düşürürdün ciğerinden.
Surete dönse; yüzü yanık,
Sese dursa; sözü bitik,
Yitikti. hep en çokken.
Siyahın ortasında ıssız;
adsız yalnızlığına içerdi,
Ezik canı, bedeninden bıkmamışken.
Gökyüzünden kayıverdi toprağa,
Şimdi ardında;
Sunağında dinlendiği, bakire şiirleri,
Söylenmemiş repliği,
Bir de ,
Balkonundaki tek terliği...
(zamansızdı..) 2004
