0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
5
Okunma
Yalnızlıktan d-üşüyor gece;
Eli her daim yüzünde gezen,
Uykusunda vurgun yemiş bir günahın üstüne vuruyor aksi.
Balkonda yeşeren hüznünü kokluyor bir kadın;
Acıkmış sabahın gözlerine dokunuyor dudakları
G(h)eceden kalma telaşla.
Sökük bir rüyayı dikiyor, narin parmaklarıyla.
Süzülürken yağmur, günün yanaklarından,
Bir çift yalnızlık kazıyor yanına .
Ten kafesinde isyan,
Söylenmemişlerin içindeki yara,
Acının böğrüne saplanan ah
Can çekişiyor sesinden çıkan buğuyla.
İşte böyle başlıyor bir şiir:
-Aşk iyi durmaz insanlarda;
Sadece,
"Sadece şarkılarda"
