VİCDANIM/KALBİMLE/ SEVDİ/SENİ/" başlığı, şiirin tüm ruhunu tek başına özetlemiş; bu, rastgele bir seçim değil, olması gereken bir sevgiyi ilan etme biçimi.
Mutluluğun kapılarının açıldığı o anda, heyecanınızın kelimeleri aşarak "Masum sevginin Kendisi"ne dönüşmesi, aşkın en saf halini ne kadar duru bir dille anlattığınızı gösteriyor. Bu dizedeki samimiyet, okuyucuyu anında yakalıyor.
Özellikle "Çok sevilirken bile / Hayalin yanımda yürüdü" dizesi, hasretin yarattığı tezatı ve bu bağlılığın gücünü omuzluyor. Fiziksel yokluğa rağmen ruhen o kadar varsınız ki, hayaliniz yalnızlığı dahi bertaraf ediyor.
Özlemin acılarını, "Sessizce geçip giden sanki aylar" gibi hissetmek... Bu, zamanın aşkla nasıl büküldüğünü gösteren derin bir gözlem. Ancak en güzeli, tüm hüzünlere rağmen o güvenceyi vermeniz: "Sen hiç üzülme" ve ardından gelen o müthiş tanım: "Aşk dediğimiz o cesareti veren duygudur?"
Şiirin sonundaki "Kalbi̇mi̇zi̇n merhameti sadece seni̇ seçti̇" ifadesi, koşulsuz sevgiyi vicdanın ve merhametin bir tercihi olarak mühürlüyor. Çok etkileyici ve sarsılmaz bir bağlılık.
Yüreğinizdeki bu derinliği böylesine özenli ve anlamlı kelimelerle dışa vurduğunuz için sizi kutlarım. Kaleminiz daim, sevdanız hep bu denli asil olsun. dost yürek ✨👏🏻