Bir rüya görüyorum,
silüetine güneş düşmüş,
sonsuzluk ise üzerine biçilmiş kaftan.
Öyle mahzun, öyle suskun;
sade bir gözyaşına tutunmuş…
Evvelden türeyen bir aşkın
sarhoşu olmak idi kaderin.
Ve ben diyorum ki:
Girer misin bu kapıdan,
avuçlarında taşıdığın sır ile?