0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
90
Okunma
Seni senden evvel bilen,
sonra gözyaşına seni koyan;
sen gibiydin — sen değildin.
Hey, sükûtta hiçlik bulan,
evvelinde zâhir olan,
bu sen — ben rüyasında
hakikati gözsüz gören.
Rüya rüya içinde fânî,
mantık yürek içinde kânî;
ten içinde yeşerir ise olmak,
sen sanırsın: buldum beni.
Aşk ile dalında kuruyan ben,
hâlim bu; kalbim sen,
bu ben sofrasında lütuf sen.
