11
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
204
Okunma
Kara tahta önünde
Bir harfle başladı yolculuğum;
Ne gölgesine düştüm,
Ne de kayboldum—
Işığına düşmüşüm.
Bir çift mavi göz bakıyordu orada…
İlk, orta, lise…
Hayatımıza girdi her usta,
İlmek ilmek dokudular bizleri
Kendi ilimleriyle.
Toplama–çıkarma öğrettiler,
Hayatın denklemi hâlâ karışık;
Bazen eksilen biz,
Bazen fazlası dünya…
Türev değişimi anlattılar,
Keşke bazı şeyler daha hızlı değişse,
Veya bazıları hiç değişmese…
Sonsuza giden kavramlar var.
İntegral dediniz,
Biriken bilgiyi sevdim;
Formalitelerle anlaşamadım—
Ama olsun, hayat da bir öğretmendir.
Coğrafyada yediye böldük Anadolu’yu,
Biz hâlâ tek bir yürek;
Tarih kolay,
İnsanı anlamak hâlâ zor.
Ve zor olan, öğrenmeyi öğrenmek.
“Öğretmek, yeniden öğrenmektir” dediler,
Ben de öğretmeye başlayınca
Gördüm ki—
Bazı bilgiler notlardan taşmaz,
Sizin bakışınızdan bulaşır.
Okullar sessiz bir mabed,
Ve siz, gireni
Daha iyi bir versiyonuna dönüştüren
Narin ustalardınız.
Her biriniz oldu
Savcı, mühendis, doktor, öğretmen…
Geleceği harçla ördünüz,
Biz fark etmeden;
Bize düşense
Her emeğinize
Sadece teşekkür değil,
Gözlerimizde bir ışık bırakmak.
23-11-2025
(Bu ışığın mimarları olan başta baş Öğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere tüm öğretmenlerimizin 24 Kasım Öğretmenler Günü Kutlu Olsun!)
5.0
100% (15)