BABAMAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 31-12-2007 yılında babamı kaybettim.Şairin dediği gibi acılar çok büyük olduğunda denecek çok şey olmasına karşın bişey denmiyor ne yazık ki.
Bebek oldun ağladın, nedenini bilmeden
Çocuk oldun oynadın, oynamaya doymadan, Atları hızmalardın, pedallara dokunmadan Hiç hayal kurmadan yaşadın, yaşlandın Dişlerimizin kamaşmasına kıyamadın Doğruluk dürüstlük ilken oldu hayatta Asıl zenginliği fark ederek yaşadın, yaşlandın. Miras kaldı kulaklarımda o güzel nasihatlerin Yalandan korktun, yılandan korkmadan yaşadın, yaşlandın. Gönülden inandın seni yardana, Kula kulluk etmeden yaşadın, yaşlandın. Azrail’le başroldeyken korkmadan o anı yaşadın,yaşattın Anladım ki hayat; ‘’Seslice ağlanarak başlar ve sessizce dökülen üç damla yaşla biter ‘’ Ve.. Anladım ki hayat; ‘’Karşımıza çıkan her rolü başarıyla oynamaktır Ve en zirvedeyken elveda diyebilmektir, BAHADIRCA!’’ (Sen rahat uyu ebedi mekânında.) 31-12-2008 Z.BAHADIR |
Çok saygımla Üstadım.