2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
118
Okunma
Ama nasılda körmüşüm
Nasıl, nasıl göremedim beni sevmediğini
Kalbimle baktım hep, aklım hiç konuşmadı
Bir gülüşüne kandım, bir sözünle yandım
Ben sana düştükçe sen benden uzaklaştın
Gözlerim gerçeği gördü de
Yüreğim görmezden geldi gidişlerini
Şimdi düşünüyorum da
Belki de en büyük hatam, seni kendim sanmaktı
Attığın her adımı umut diye topladım
Sustuğun her geceyi “yorgunluk” sandım
Oysa sevseydin, kalbin bir kere bile üşümezdi
Ben tutmaya çalıştıkça sen hep kayıp giderdin
Bir hayal gibi geçtin içimden
Ben ise gerçek sandım gölgeni
Kalbimde bir iz bıraktın ama sevgi değil
Kırık bir söz, eksik bir veda kadar acı
Yine de soruyorum kendime
“Nasıl görmedim?”
Belki de görmek istemedim
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz