Biz kimdik neciydik bu alemde
Tamda bu demde doğduğumuz günden
Dokuz ay on gün ve babamızın şevk anına
Yüz milyarlarca defa lanetler yağdırmalıyız.
Oysaki ana rahmine ulaşmayan ne düğü belirsiz,
Firari ve zararsız tohumlar olabilirdik hepimiz.

Haykırdığım feryadın Teşbihi
Bu uçsuz bucaksız evreni seyreden
Saksıda tutsak ulu bir ağaç gibi ortada kaldık.
Coğrafyamız başka
Toprağımız başka
Gülüşlerimiz kaçak
Fikirlerimiz maraz
Yani anlayacağınız!
Gövdemiz erik
Biz kiraz
Kardeşlerimiz badem
Ve diğer daldaki akrabalarım şeftali
Aramızda tek gerçek olan
Saksıyı durmadan eşeleyen emekçi solucan
Kabak filizin de kendi özünü kaybeden karpuz gibiyiz hepimiz.

Gölgemiz kim, biz kim
Arayan biz, kaybolan biz
Ve dahası hangi muhteşem hayalin ürünüydük biz
Bu sözde modifiye ideolojiyle
Tinin tenden utandığı zamandayız hepimiz.


Ne ara tükettik kutsal sermayemizi
Kaç pula harcadık duygudaşlık yetimizi
Peş keş çekip bozduk genetik yapımızı
İşte tamda bu menşeyi kaybolmuşluk bitirdi bizi
Diktiğimiz her şey yıkıldı
Ektiğimiz her şey kurudu
Türap yabancı
Bulut bereketsiz
Dere kifayetsiz.
Kedi, köpek, kuş,
Börtü böcek, nebat küskün,
Çevremde her şey mutsuz
Sema’ya avuçlar açtık… Ama umutsuz.
Ve hala çılgın zılgıtlarla,
Arsız savaşlar dillendiriyoruz,
Ama Amaçsız.
Anlamadınız mı? Daha
Biz bu âleme ait canlılar değiliz artık