Ben hep bilirdim düzgün yapmayı
Ya da öğrenip doğru olanı
Yansıtırdım işime hep öğretilen noktayı
Fakat hiç yer bulamadım orada
Uyum sağlayamadım bir daha

İlk öce servis ettim çay, kahve
Sonra budum kendimi rekabet çerçevesinde
Uğraşmak istedim sadece işimle
Lakin rakip görüp uğraştılar benimle

Öksüzü duyarlar mı bu kulaklar
Ya da renkleri görür mü bu gözler
Hepsi birbirini ezmek isterler
Ama bir bütün olduklarını görmek istemezler

Ben hep halkanın zayıf tarafı
İşini yapmaya çalışan bir garibanı
Lakin Almadılar aralarına bu şairi
Uğraşmak istemedim baktım kendi halleri
Mutlu eder birbirlerinin iki yüzlülüğü

Öğrendim sonra buldum kendimi
Yazdım sayfalarca ve edindim huzuru
Öğrendim okültizmi ve Spritüelizmi
Farkında oldum önlerindeki tehlikeyi

Birden arttı değerim hisseler gibi
Gördüler beni ve gösterdim yol rehber gibi
Haber uçurdum ve bilgilendirdim Hermes’in oğlu gibi
Yazdım ve gösterdim, ben Thoth’un öğrencisi
Hoşuma gitti ve benimsedim önemsenmeyi
Oldum ben farkındalıkların elçisi
Ama bu kadar da değilim ki

Sanatı, Edebiyatı, Öğrenmeyi seven
Odin gibi merakına yenik düşen
Kendimi sadece öngörüyle düşünemeyen
Ve yazmaya tekrar devam eden
Belki de olurum Edebiyatta da bir yerde