1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
49
Okunma
Ne gerek
Geldim şu fânî dünyaya,
Sırtıma yükledi Aşk’ın yükünü.
Ben mi istedim, yar vur diye?
Gönül kıvranıyor sensiz, hasretinle,
İnliyorum, “Yâr gel!” diye.
İlle de yan, ille de kavrul diyorsan,
Sırlarla süsleyip “Bul!” diyorsan,
“Bensiz orada kal.” diyorsan,
Yanmağa hazırım, cehennem ne diye?
Sen yoksan neye yarar vaad edilen cennet?
İsteyene ver Kevser’i, köşkü sarayları.
Ben Sen’le Sen oldum, bana Sen cennet;
Gel desen gelmez miyim, bu ayrılığa ne gerek?
Sefil olmuş Yakup, beyhude gezer,
Kaldır perdeleri, aşkın gözyaşları aksın.
Sen Yusuf’tan da, Züleyha’dan da güzel;
Gönül gördükten sonra, görmeyen göze ne gerek?
5.0
100% (1)
Cevap Yaz