Bir gece apansız düşlerime düştün
Kurtulmak ne mümküm kıskacından
Soğuk bir kış sabahıydı uykudan uyandığımda
Seni hissettim iliklerime kadar
Kapatıp gözlerimi tekrar görmek istedim
Yoruldu yüreğim,eskisi gibi değil
Kırık, dökük parça kaldı göğsümde
Taşına taşına yıprandı bir kalpten diğerine
Sonrasını düşünmeden sevdim
Hazan vurdu köklerim kurudu
Esti sert rüzgar bir köşeye savurdu
Gören gözlerim hasret gözlerine
Koptum uykumu bölen arzudan
Odamda yanan titrek bir mum ışığı
Yaşadıklarıma tanıklık ediyor
Silmek istesemde silemiyorum
Sana ait geçmişin izlerini düşlerimden
Bir daha görmeme korkusu var içimde
Etkilenip,yıldızlar bile siliniyor gökyüzünden
Mavi değil siyah düşüyor geceye
Seni yazmak istiyorum şiirimin hecesine
Ilık nefesin gizlemiş sanki nefesime
Bir daha düşlerimde görmek için
Uymak istiyorum gamzelerinde
Anılar canlansın tekrar
Umutlar işlensin beş vakit yüreklere
Koca çınar gövdesi asırları yansıtır
Rivayetler mesnetsiz, yaftalar yazılır
Geçmiş yıllar mazinin yelesine takılır
Mazide yaşananlar yalan değil,hakikat
Yürekler yangın yeri dışarısı ise ayaz
Gel,düşler ateşinde bir destan yazalım
Zaman durduğunda sensiz gecelerde
Anlam kazanır mana bulur hayatlar
YEŞİLIRMAK