İsyana duran cümlelerim dize geldi
Gökyüzünde döner durur bir yıldız
Ben efkarlıyım, vurgun yedim gözlerinden
Biraz sende konuş
Anlat ki bölünsün dertlerin
Parçalansın içinde kötü düşlerin
Bırak kelimeler kurtarsın seni
Kelimeler bari korkmadan sevebilsin seni
Kıymet bilinmez kaybetmeyince
Çok zor olur hayata tutunmak
Hele deli gibi özleyipte sarılamamak
Özlemini kara toprakta gidermek

Eğer bir gün ortadan kaybolursam
Uzaklarda değil yüreğinin vitrininde bulursun beni
Bir duvarda yazılmış sözlerimi görürsün
Işığı bile titretir güneşin
Soluk bir aydınlık çöker bu şehre
Siyah beyaz bulutlar yas tutar
Sıcak esen meltem sert rüzgara döner
Hazan düşer senden kalan yapraklarıma
Sokak lambaları bile ürker geceden
Sanki kalabalık içinde bir suçluymuşum gibi

Bak bomboş sokakta kediler bile yok
Panik bir korku sarmış sanki etrafımı
Bak sokak lambaları bile hala ürkek
Onlar bile korkuyor gibi titrek titrek
Her gece hüzünlü şarkı çalıyor
Karasunun karanlık sokaklarında
Sözlerini dinlermisin hasret gibi zehir gibi
Acıtıyor, yakıyor değdiği yeri
Az kaldı şafak sökecek
Göğe uzanıp dua edecek ellerim
Sen gidince öksüz kalır bu şehir
Gülüşün asılı kalır gecenin gizeminde

YEŞİLIRMAK