İnsan öyle bir yaratılışa sahiptir ki her acıya, her zorluğa katlanabilir. Zira katlanamasa ölüm ayrılığına katlanamazdı.
Oysa ki Cenabı Allah insanı çok dayanıklı, bir o kadar da aciz yaratmıştır.
Dik durmak ya da acizliği seçmek tamamen tercih meselesidir.
İnsanoğlu nefs denen o azgın ejderhanın dizginlerini elinde tutacak kudrete sahipse tercihlerini menfaatinden yana değil de hep doğrudan yana yapar.
Olurum diyeceği şeyler de güzellikten, haktan yanadır olmam dediği şeyler de…
Burada şairimiz olmam derken haksızlığa, adaletsizliğe, gayri insani eylemler karşısında dik duruşunu vurgulamaktadır.
Bu vurguyu yaparken de kişiye münhasır değil de topluma ithafen yapmaktadır.
Yani olmam vurgusunu olmamalı, olunmamalı anlamında kullanmaktadır.
Günümüz çağında menfaatle doğru orantıda yanar döner yaşayan insanlıktan nasibini alamamış zavallılara bir haykırıştır aslında bu güçlü dizeler.
Şairimizi ve keskin kalemini gönülden kutluyorum.

Saygıdeğer ustam merhaba..

Şiirinizi okurken sanki yanımda oturup konuşuyormuşsunuz gibi hissettim.
“Olmam” diyorsunuz ve işte o “olmamak” hâli öyle doğal, öyle yerli yerinde ki… insan kendini savunurken, duruşunu ortaya koyarken bir anda gülümsüyor, bir anda düşündürüyor.

Her dize ayrı bir sohbet, ayrı bir tebessüm…
“El olurum beni bende bulana” kısmında gülümsedim, dedim ki: “İşte bu, dostluk, samimiyet ve güvenin tam tarifi.”
Ama aynı zamanda şiir hem hafif taşlama hem de derin bir duruş barındırıyor. Belli ki her kelimeyi canınızdan geçirerek koymuşsunuz ortaya.

Doğal ve samimi bir tavırla, hem mizah hem ciddiyet, hem duygu hem duruş bir arada… Üstat, bu dengeyi tutturmak çok kolay değil, ama siz öyle bir yapmışsınız ki, okurken insan kendini hem tanıyor hem gülümsüyor hem de bir durup düşündürüyor.

Kısacası, bu şiir hem kalbinize hem de gözlem gücünüze bir övgü, bize de güzel bir sohbet hediyesi. Yüreğinize sağlık, ustam.
Sağlıkla mutlulukla huzurla iyilikle güzellikle kalın.
Nicelerine huzurla iyilikle..
Sonsuz saygılar..

Peri Feride

Bu, 21. yüzyılın kaosunda bir dervişin sessiz isyanıdır. Klasik formda, güncel bir ruhsal direniştir. Bana göre. “Olmak” değil, “olmamak”la özgürleşen bir varoluş manifestosu resmen.
Ben, bana dayatılan hiçbir şeyde yokum. Nurumdan gayrıya ilgi göstermem, şafağı uykuda beklemem diyor şair. Ama öyle güzel söylemiş ki.

Hakikati dilden değil hâlden soran
Gönlümü zincire vuran zincir değil
Yoluma serilen toz değil, nur değil
Kendi gölgemi yol bilen olmam

Saygılar