Önce bir mavi adım,
Sonra siyahi bir şarkı tutturmalıydım.
Ve koynumda suç diye taşırken adını,
Göçler içinde suçsuzluğu tatmalıydım.
Nasıldır söylesene?
Herşeyiyken bir boşluğun,
Aslında hiç birşeyi olmak.
Ve defterinden okurken bu kokuşmuş yalnızlığı,
Çığlık çığlığa susamak.
Oysa bir sana yanıyorum “Aşva”
Birde “Günaydın”ına bu hayatın.
Neylersin ki her sabaha,
Başka bir dilden söylemek vardı adını.
Sonra,
Her mevsime seni doğurmak, çıldırasıya.
Sonra kim ne derse desin susamak işte sana!
Şimdi bu kentin sokaklarından topluyorum senli tüm yanlarımı,
Ve zamana sığmamak gibi bir hale bürünüyorum.
Bir yanım sen oluyorken, diğer yanım yine sana aç!
Sonra, gecelere ışık sunmak adına,
Çalıyorum tüm renklerini güneşin.
Biliyorum suçum büyük benim,
Olsun be “Aşva”
Birleştirip tüm kollarını ırmağın,
Hep sana akmak istiyorum.
Biliyor musun gece yüreği gören kadın,
Seni seviyorum.


Önce bir mavi adım,
Sonra yeşilden bir şarkı tutturmalıydım.
Ve yüreğimde taşırken tüm itiraflarımı,
Lugatımda ışığa dair her sözcüğü sana bırakmalıydım.
Söylesene,
Her şeyin çabasındayken, tutsaklaşmak nasıldır?
Ve unutmamak adına not düşmek derisine bir kadının.
Nasıldır her uçurumda kırılmak rüzgarlara.
Ve bir sigara ateşinin ışığına adanmak nasıldır söylesene!
Şimdi sen,
Hani her kadın gibi küfretderken aynalara.
Bense sana gökyüzünden yıldızlar kuşanıyorum.
Ve aldırmadan kamaşmasına gözlerimin,
Alıp sessizce yastığına bırakıyorum.
Oysa;
Sığınmak adına bir gülüş göstermeliydin bana,
Ve en azından sövmemeliydin her gece aynalara.
Söylesene gece yüreği gören kadın
Sığınmak ne kalleş şeydir yalanlara.

Önce bir mavi adım,
Sonra kırmızı bir şarkı tutturmalıydım.
Ve sol omuzumda yazılı günahkar tutanaklarımı imzalamadan,
Sana dair olanları bir bir çıkarmalıydım.
Yapamadım...
Neylersin ki
Geri dönecek başka yerim yok,
Her gidişin dönüşü, yine karanlığa isyan gözlerin oluyor “Aşva”
Sonra,
Her ışığı yasaklamak istiyorum kendime.
Ve senin yüreğinle görmek istiyorum tüm sokaklarını bu kentin.
Ey gece yüreği ile gören kadın,
Artık unutmamak adına not düşüyorum kirpiğimle gözlerime,
Siyahının her dokunuşunda,
Adın güneşi doğuruyor içimde.
Söylesene,
Bir ismin her harfini öpmek ne demektir,
Ve koklamak havasının her zerresini...
Artık herşeyi değiştiriyorum “Aşva”
Her ölümle biraz ölüp,
Her doğumla inadına doğmalıyım diyorum.
Ve bildiğin gibi işte,
Hala mavi düşlerin siyahi kaçığı rolünü oynuyorum.
Ve bildiğin gibi işte,
Hala seni seviyorum...

Engin Badem
-acemişair-