Düşündükçe kalbim sıkışacak gibi olur bazen
Yaşadıklarımı düşündükçe
Hissettiklerimi yeniden hissettikçe
Anlara yeniden gittikçe
O halime yeniden kederlendikçe

Ağlamaya başladım
Gözlerimdeki yaşı bağladım
İçimdeki fırtınayı sakladım

Durmazdı ya sessizlik
İçimdeki benliğe dur diyemedim

Sarılamadım
Uzaktı bana
Darılamadım
Tuzaktı bana
Kaldıramadım
Yasaktı bana

Bir hengame içinde kalıp duruyorum
Dertleri meze içmiş içiyorum
Tükendikçe kendimden geçiyorum

Her dibi gören güçlü çıkarmış ya
Gücüm tükendikçe mi güçleniyorum?
Tükendikçe mi kendime yeniliyorum?
Yenildikcemi yeniden başlıyorum?

Şimdi yeniden başlıyorum
Varlığımı inşaa ediyorum
Benliğim var burada
İşte o anda değerimi görüyorum
Kendimi çok seviyorum


Saygı öncedir
Sevgi beraber gelir
Erdem onun kardeşidir
Bütünlük hepsine eşittir

Hayatınızın hikayesindeki en güzel karaktersiniz
Siz yaşamaya değersiniz
Olur ya bir gün üzerler
Sıkmayın canınızı
Derinden kazdıkça yaralarınızı
Daha çok kanatacaksın
İçin hep ağlayacaksın




O yüzden sarsıl ve titret kendini
Vuku bulsa da dert sustur nefsini
Belki giderim bir gün buralardan
Sesim kalır benden yadigar..

Uğur Türkeköle
11.11.2025
02.51