Dizginleri ele, almaya görsün,
Her türlü şer yolu, tutturur bana.
Büyüklük sazını, çalmaya görsün,
Kendinden gayriye, çattırır bana.

Biraz sitayişe, biraz alkışa,
Hemen kanatlanır, geçer kalkışa.
Tevâzu iklimi, dönse de kışa,
Mevsimi yaz diye, yutturur bana.

Susuzluğu kanmaz, Filyos çayından,
Asla tâviz vermez, çıkar huyundan.
Benlik kalesinden, haset yayından,
Dosta sitem oku, attırır bana.

Her zaman sırtı pek, karnı tok ister.
Gönlünce zevki var, derdi yok ister.
Nasiple yetinmez, daha çok ister,
İsyan borusunu, öttürür bana.

Kıskandırır elin, alın terini,
Beleş hissi alır, terin yerini.
Günahlar doldurur, hâl defterini,
Helâle harâmı, kattırır bana.

Beni bir leylanın, mecnunu kılar,
Söyletir hasretli, içli şarkılar.
O’na armağanlar, vermeyi diler,
Neyim var neyim yok, sattırır bana.

Ne yaparsa yapsın, sanırım haklı,
Sahte hayallerle, karartır aklı.
Kalacakmış gibi, her şeyim saklı,
Bin kez yemin billah, ettirir bana.

Şüphesiz aslında, hasmın nâmerdi,
Gizlice kemiren, elma iç kurdu.
Kendi keyfi için, sayısız derdi,
Hiç sebepsiz yere, tattırır bana.

Veli BOSTANCI