Yaşı doksan olmuş nenemle yaşıt,
"Daha gencim!" diyor, oy Şero teyze.
Evlenmek istiyor, sanırsın reşit,
Ölümü unutmuş, vay Şero teyze.

Gizli gizli Face, TikTok geziyor,
"Nerde baba yiğit?" onu süzüyor.
Yaşlı olanların üstün çiziyor,
Vallahi kudurmuş toy Şero teyze.

Süslenmeden evden dışarı çıkmaz,
Yaşı otuz beşten büyüğe bakmaz.
"Ağzım kokar" diye sigara yakmaz,
Tiryaki dir bizim şey Şero teyze.

Spor salonuna yazdırmış adın,
"Karışmayın!" işte, kızıyor kadın.
Hele bir yaptığı yemeği tadın,
Dulların için de köy Şero teyze.

Azrail unutmuş desem yeridir,
Sadece göbeği benden iridir.
Sorsan kendisine melek peridir,
Kadınların şahı, tey Şero teyze.

Evlilikten yana yüzü gülmemiş,
Altıncıya zehir vermiş, ölmemiş.
Nedense hiçbiri kıymet bilmemiş,
Yalnızlık zor, diyor hey Şero teyze.

Erkek sinek bulsun, çıkarır yağı,
Daha yeni gelmiş evlilik çağı.
Dizler romatizma devirir dağı,
Daha üç yaşında tay Şero teyze.

Bir kadın öldü mü gülleri açar,
Hemen herifini listeye geçer.
Keyiflenir, zalim bir kadeh içer,
Haline bakınca bey Şero teyze.

Yalandan da olsa selam verilmez,
Besmelesiz mahallede durulmaz.
Dört adamın kolu ile sarılmaz,
Neye sayarsan say tüy Şero teyze.

Sabahtan balkonda mangalı yakar,
Alır defterini listeye bakar.
En az üç beşine mesajı çakar,
Yeter artık, yeter doy Şero teyze.

İsrafil’im dikkat eyle kendine,
Çalışıyor Şero teyzem koordine.
Duysa seni sürgün eder Ürdün’e,
Ordu komutanı say Şero teyze.

09.09.2025
İsrafil Bilican