0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
47
Okunma
Alın selamımı götürün yâr’a,
Yaşıyorum bilsin, öldü demeyin.
Hasreti içimde kanayan yara,
Yandı, küle döndü, soldu demeyin.
Onsuz viraneyim, bilmesin yeter,
Gönlüm çöle dönmüş, çiçek mi biter?
Her âh çekiminde dumanım tüter,
Yalandan da olsa güldü demeyin.
Kırıktır kollarım, tutmuyor elim,
Adını sayıklar, susmuyor dilim.
Yaşlar dize indi, büküldü belim,
Delirdi, saçını yoldu demeyin.
Hasta olduğumu bilmesin sakın,
Mektubun üstüne iki gül takın.
Ne olur söylemen, ölümü yakın,
Günü bitti, ecel geldi demeyin.
Doktora söyleyin, açmasın yaram,
Üç beş gün beklesin, gelecek sıram.
Yârdan ayrılmakmış çektiğim kuram,
Her gün gözyaşını sildi demeyin.
İsrafil’im, kara yazılmış bahtım,
Gönlüm viran oldu, yıkıldı tahtım.
Bir tek odur benim yeminim, ahtım,
Muradı yarıda kaldı demeyin.
01.09.2025