Garip yazgıma dertlerin hasını.
Yükledin ne oldu, şen misin felek.
Ana baba kardeşlerin yasını.
Ekledin de söyle, son musun felek.

Düşlerimle açtın, aralarımı.
Kulak verip duysan, nâralarımı.
Bir kez olsun sarsan, yaralarımı.
Sırtımdaki hançer, sen misin felek.

Bana böylesine, zülüm etmesen.
İçin için eriyip de, bitmesen.
O ateşte yanıp, sen de tütmesen.
Acılara giden, yön müsün felek.

Bunca derdi omuzuma yükledin.
Arttırdın hep, ekledin de ekledin
Yetmedi benden, saadet bekledin
Bilmem ki toprak mı, sin misin felek.
(Mezar)
Yüreğimi kederle dağlatıp da.
Beni acılar ile, ağlatıp da.
Kolumu kanadımı, bağlatıp da.
Bir kara baht değil, bin misin felek.

Beni dertlerin ortasına saldın .
Mutlu yarınlara, hep hasret kaldım.
Sine’mi her gün, lime lime deldim.
Gözlerimden akan, kan mısın felek.

Beni yaktın ya, ciğerin yanmaz mı.
Gözündeki hiddet, bir gün sönmez mi.
Şu bozuk çarkın, bana da dönmez mi.
Sen anlamazsın ki, ben misin felek.