Gün olur karanlığa karışır geceler
Beni, beni kalbinden sök at diyemedim
Dilim lal olur gözlerim kör
Kulaklarım sağır bedenim yorgun
Dizlerimde derman yok aklım sende
Beni kalbinden sök at diyemedim
Mısralara döktüm duygularımı
Harf harf kazıdım kalbime seni
Damarlarımda dolaşan kandı adını zikrettiğim
Beni kalbinden sök at diyemedim
Seni tanıdığım gündü kaderimin yıldönümü
Kabul etseydin sevdiğim Engin denizlere yelken açmayı
Aldırmazdık çisem çisem yağan yağmura
Beni kalbinden sök at diyemedim
Oysaki sen yıktın bütün kalelerimi
Vurdun beni Can evimden
Giderken ardına bakmadan dünyamdan
Beni kalbinden sök at diyemedim
Cama vuran yağmur damlaları gibiydin
Akıp gittin içimden, ruhumdan kalbimden
Ben sana ömrümü canımı teslim etmişken
Beni kalbinden sök at diyemedim, diyemedim