0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
41
Okunma
Bir kor düştü aşk ateşi dediler,
Yandı ciğerimiz, geçti içerden.
Sevdanın nârına gönül eğdiler,
Ne bir duman çıktı, ne de bir ferden.
Erimeden yanmak bu mudur halim?
Ne akıl kalmıştır, ne de bir ilim.
Sensiz geçen günler hepsi zâlim,
Ateşin sönmüyor, bak ne zamandan.
Yaktığın yerlerde yeşermez otlar,
Gözümden dökülen yaşımı yutlar.
Ah ettikçe dertler ard arda çatlat,
Bu yangın dinmiyor can u tenden.
Pervaneyim, dönerim etrafında,
Kavrulup kül olmak var hep lafında.
Dermansız bir derde düştük safında,
Kurtulmak mümkün mü, bu kara günden.
Der ki Turhal’ım, bu sevda bitmez,
İnsan bu ateşte bir kere gitmez.
Ne yapsam bu dertler fayda etmez,
Yazgımız buymuş, kaçılmaz dünden.
Hüseyin TURHAL
