( Düz yazı tarzında şiir denemesi)

Bir ihtimaldir, ipekten ve zamandan örülmüş. Kanatları, rüyaların gölgesiyle boyanmış ince bir tehdit. Uçuşu, bir yok-oluş provasıdır. Neredeyse orada. Ama dokunursan, elinde kalan sadece toz ve anlamsız bir hafiflik. Onu var eden, bir an önce terk etme isteğidir. Her konduğu çiçek, vedalaşmaya hazırlandığı bir duraktır.

O bir hatıra değil, bir süredir. Kısa bir coşkunun, dar bir pencereden yeryüzüne sızmış yoğunlaşmış bir parçasının süresi. Ömür dediği, aceleyle atılmış birkaç nefes. Tırtılın ağır ve dünyevi sabrının, artık taşınması gerekmeyen bir ağırlık bilinci olarak geri dönüşü. Hiçbir yere ait olmama fikrinin, gökyüzünde yankılanan zarif bir kanıtı.

Rengi, mevsimlerin kendi kendisiyle çeliştiği o kısa anın dışavurumu. Ne tam yaz, ne tam bahar. Sadece geçiş. Bıraktığı boşluk, havada titreyen bir sorudur: "Acele etmeli miydim?" Hiçbir zaman cevabını vermez. Sadece, bir anda belirdiği gibi, aniden ve bir anlam bırakmadan kaybolur. Geriye, kanat çırpışının frekansında titreşen, çözülmemiş, saf bir serbestlik hissi kalır. Bir yanılsama, bir kelebek.

Hüseyin TURHAL