Geceyi bölen ay ışığında sessiz hıçkırıklar
Anne diye seslenir uzun selviler de gölgeler
Yaşlı , sarhoş sakallı bir adam seslenir uzaktan
Korkuda düğümlenir , ses vermez yutkunurken
Tükürüğümde hecelenir, görünür çirkin heyhula

Odanın sessizliğinde yankılanır deli-dolu bağırışlar
Bağırışlarda büyür gözler , silkelenir anda zaman

Gece korkuları bitmez arkadaşları olur gidip-gelen
Anne yüreğiyle yıkanır tatlı bir gülümsemede çocuk..
Yastığın altında bekler çocukları koruyan duaları
Gecenin örtüsü olur anne kucağındaki alevli aşk

Sevgiye hep birlikte açılan duada parmaklar gizlice
Pencereden akan ırmaklar gibidir küçücük mutluluklar

Zamanın içinde açılırken gökyüzüne bir uçurtma
Özgürlük , gelecek fışkırır okul sıralarından sevgi
Günaydın denen sabahlara açılırken sağ ol sesleri
Teneffüslerde...terennüm eder kuş sesleri karışır
Okul kantininde sıra bekler çocuklar çığlık-çığlığa

Simit ,poğaça ,gevrek gazoz paranın yettiği kadar
Ayşe teyze okul zilini çaldırıncaya kadardır heyecan

Ev bir özlemdir , tutkudur yaşamın bir ucunda..,
Bahçemiz olurdu karanfiller mis kokardı şakayıklar
Komşuların pencereleri birbirine açılırdı dostane
Aşure gününde yüzler gülerken komşuya sevgi dağılır
Sevgiyle pişer kazanda tarçın kokar süslü tabaklar

İlahi dualarda , amin sesleri yankılanır duvarlarda
Komşunun üzüntü, sıkıntısına ortaktır o güzel yürekler

Şimdi geriye ne kaldı üzüntü , açlık, sefaletten başka
Bizim gemiler yakılarak batırıldı şu geçen arsız zamanda
Dünya güneşin etrafında dönerken bak tekeri kırılmış
Artık hiç bir şey eskisi gibi değil , ay...bana hiç gülümsemedi
Dünyanın çivisi çıkmış ,atlar nal tutmuyor delicesine koşarken

Baharlar gelmiyor meyve bahçelerinde her an doluda vurgun
Sel alıp götürür toprağın bereketini emekler boşa gider..
Şükür , bereket , sevgi kalmazsa , şeytan KEMİRİR...dudağını
Sebze meyveler, patatesler YAMUK... bakıyorlar sevgisiz
Küsmüş bu toprak, yorgun...bize hiç gülümsemiyor artık...!