Rüzgârlar eser, kokusu yok Bingöl’ün,
Yollar çok uzundur, tükenir ömrümün.
Türkülerin tınısı düşer dilime sessizce,
Anadan, sıladan ayrı zindan olur gece.

Sağyer Deresi akar yüreğimin içinde,
Külbizeler, çiçekler açar bahçesinde.
Gurbette ay doğar, yıldızlar sönüktür,
Harabeye dönmüş yüreğim, döküktür.

Dağların ardında kaldı çocukluğum,
Gözlerim buğulanır, kesilir soluğum.
Turnaların sesi gelir, düşer düşüme,
“Turnalar selamımı götürün köyüme.”

Karlı tepelerin ardına düşer düşlerim,
Buz olur hatıralarım, donar ümitlerim.
Bir gün döner miyim, ömür yeter mi?
Toprağı sarar mı, bu hasret biter mi?

Anamın duası düşer zifiri geceme,
Bir umut doğar, şu garip yüreğime.
Bir yanda hasret, bir yanda gurbet,
Ayrılığın bitmesini gönül ister elbet.

Ey sevgili, sel olur dolanırsın dilimde,
Sen uzaklardasın, sızın var kalbimde.
Sıladan ayrı olmak, zor kara yazgıdır,
Bendeki sıla hikâyesi, hüzünlü ağıttır.

Dönersem öperim taşını toprağını,
Özledim buz gibi pınarını ırmağını,
Zincirler kırılsın, doğsun yeni gün,
Anam bekler bitsin artık bu hüzün.

Mehmet Emin Barslan Şiirleri