1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
128
Okunma
Biz artık kök salmışız dostum !
Filizden fidana,
Fidandan ağaca varmışız !
Yağmurlarla ıslanmışız ...
Bazen yaprak dökmüşüz .
Rüzgarla savrulmuşuz .
Ama kökümüz ;
Ey güçlü çelik gibi kökümüz !
Sanki Toprak Ananın sıcaklığı gibi ,
Tutunmuş sarılmış kollarımız birbirine .
Her zaman, her daim!
Döneriz yüzümüzü güneşe ,
İlk yağmurlarda yine filizleniriz ,
Yaksalar da canımızı biz yine çiçek açarız birlik de
Gerçek dostlar bilerek asla atlamaz !
Kimler seni sever,
Kimlerden güzel duygular alırsın,
İnsan asla yanılmaz.
Orhan Gülaçar
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz