12
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
173
Okunma

Meğer gözlerini açmışsın,
Gökyüzü sana uyanıyor.
Rüzgârın teni serin,
Kokunla doluyor sabahın soluğu.
Ağaçlar giyinmiş umutla,
Yeşilin en içten tonuyla.
Deniz, sessizce bakıyor,
Bakışların kadar derin, kadar sonsuz.
Kuşlar telaşla seni arıyor,
Her ötüşte bir ismin saklı.
Güneş, adını fısıldıyor ışıkla,
Gölgen düşüyor bulutlara.
Bir sokak lambası bile
seninle yanıyor sabaha dek.
Bir metro durağı,
adını bekliyor tabelasında.
Ben, sabahın köründe
İzmir’in bir ucundan diğerine
yol yaparken kendi kendime,
seninle doluyorum içime içime.
Otobüs camları buğulu,
her buğuda bir hatıran var.
Bir vapur sesi,
sanki sesinle karışıyor martılara.
Aynalar bile yansıtamazken güzelliğini,
Kuşlar bile kıskanıyorken sesini,
Ben bu dünyaya sadece
seni yazmak için gelmiş gibiyim…
A.N.ALPEREN
5.0
100% (15)