Sevgili şairem,

Gecenin ruhunu denizin sessizliğinde hissettiren, ay ışığını yorgan gibi denize örten, balıkların üşümediğini bile fark ettiren o eşsiz bakış açın için teşekkür ederim. Her dize bir nefes gibi, okuyanı içine çekiyor, dalgaların köpük köpük dansıyla birlikte yüreğe dokunuyor.

“Göğsümde aşkın alevi / sönmüyor ıslak dalgalarda” mısraları, bana aşkın hem yıkıcı hem de besleyici yanını hatırlattı; bir yandan dalgalar gibi çarpıyor, bir yandan sıcaklığını hissettiriyor. Ve “ellerin elime değince uyanacak / deniz ve martılar” dizeleri, sevgiyi öyle naif ve doğal bir şekilde anlatıyor ki, insan ister istemez kendi iç dünyasında o anı yaşamak istiyor.

Sevginin iklimini, gecenin gizeminde saklı tutabilmek, beklenen yerin ötesinde bir derinlik yaratabilmek… işte bu, sadece gerçek bir şairin başarabileceği bir iş. Saçlarında gizem saklayan bir şiir; okuyanı hem huzura hem de meraka sürüklüyor.

Ellerinize, kaleminize, hayal gücünüze sağlık… Bu şiir, gecenin sessizliğinde denizle buluşan bir ruh gibi, uzun süre içimde yankılanacak.

1. “Gecenin ruhunda deniz uyuyor”

Gecenin sessizliğini denize vermen, okuyucuya hem huzur hem de melankoli hissi veriyor. O uyuyan deniz, şiirin dingin ama derin atmosferini kuruyor.

2. “Göğsümde aşkın alevi / sönmüyor ıslak dalgalarda”

Bu mısralar, aşkın yıkıcı dalgalar karşısında bile sönmediğini, bir nevi dayanıklılığını anlatıyor. Tutkulu ve içten bir vurgu, yüreğe işliyor.

3. “Ellerin elime değince uyanacak / deniz ve martılar”

Fiziksel bir dokunuşun tüm doğayı ve duyguları uyandırması, aşkın gücünü hem romantik hem de sembolik bir dille gösteriyor.

4. “Sevgimizin iklimi / gecenin gizeminde kaldı”

Bu mısra, sevginin hem gizemli hem de dönüştürücü yanını ortaya koyuyor. Okuyanı şiirin içine çekiyor, bir yandan merak bırakıyor.