Kıymetli Üstad,

Ne güzel dokunmuşsunuz gecenin kalbine…
Sanki her mısrada yağmurun serinliği,
Her kelimede göğün ürperişi var.

Gece yağmurları dediniz ya,
Ben de bilirim o sessiz gürültüyü.
Hani sokak lambasının titreyen ışığında,
Damlanın kaldırıma düşerken çıkardığı
Minik bir ses vardır,
Kimse duymaz, ama insanın içinde kocaman yankılanır.

Sizin dizeler de öyle…
Bir damla gibi sessiz,
Bir sel gibi derin.

Meleklerin duasını duydu gece dediniz,
Ben de düşündüm;
Belki her damla, toprağa değince “amin” der,
Belki gökkuşağı gözükmez ama
Birinin kalbinde renkler açar.

Ve şu “saçların ıslanır” kısmı…
Üstad, orada kaleminiz değil, gönlünüz konuşmuş.
Yağmurun merhametini
Bir yüzün narinliğine yakıştırmak,
Bu sade bir benzetme değil,
Bu, inceliğin ta kendisi.

Gecenin üstüne bir bereket,
Yağmurun üstüne bir anlam eklemişsiniz.
Her okuyanın kalbinde
Küçücük de olsa bir yeşillik bırakan
Nadide satırlarsınız.

Varsın gökkuşağı görünmesin,
Siz yazdıkça kelimeler renk olur üstadım.
Sizin kaleminizin gölgesinde
Toprak bile çiçek açar.

Kaleminize bereket,
Gecelerinize ilham yağsın…
Saygıyla, muhabbetle.

Şiire, şaire, güne merhaba
Güzel bir gün, çünkü Cumhiriyet bayramı
Kutluyorum hem bayramını hemde bu şiiri, yazdıran yüreğini. yazan kalemini ve bu güzel eserini
Nice güzel şiirlere, yelken açman dileğimle
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın