O Gece,
Ay ışığı değildi, geceye düşen
Ayrılıklardı pırıltısını terk eden
Geride sessiz bir ölüm,
İçten içe ölünen
Sabahını bekleyen.
Yok, ışımaz gün ışımaz
Bunca karanlık varken.

Ve ben;
Doğrulup kalkamam artık
Düştüğüm yerden…

O Gece,
Geçmiş yeniden yaşandı
Dört mevsim birden yaşandı,
Geçmiş sorgulanırken.

Ve hazan,
Ve yılan…
Koynumda büyüyen
Engerek,
Yavaş yavaş öldüren.

Çakalsı…
Bir leşe insafsızca üşüşen.

O Gece,
Yeniden doğmak istedim
Yeniden,
Öğrenmek için sebepleri.
Değer mi bunca yitirilen.

Olmadı,
Bir sustu penceremden süzülen
İçerime gömülen…

O Gece,
Yılgın bakışlarımla
Aynalara kızıyorum
Hüznü gizlemiyor yüzümden.

Ve ben,
Kalkmalıyım yerden,
Çökmek benim harcım değil
Ben,
Bu yangının çırağı
Ben bu sevdanın ustasıydım.
Bıraktım…
Gitmelerini izlerken,
Geriye dönen…
El sallayan utansın…