Celil ÇINKIR, @celilcinkir
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
(Delilikoloji Fakültesi, Modern Şiir ve İsyan Estetiği Enstitüsü)

Kayıt No: 2025-ŞLC-237
Vaka: “Ey Hayat”
Şair: ŞuLeCan
Tetkik Eden: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil Çınkır)
Konu: Hayatla hesaplaşma, kent melankolisi ve içsel başkaldırı

ŞuLeCan’ın “Ey Hayat” şiiri, bir kadının şehirle, geçmişle ve kendi iç sesiyle yaptığı felsefi bir sorgunun kalbinde yazılmıştır.
Bu şiir bir “hayat hikayesi” değil, bir hayat davasıdır.
Dava, insanın kendiyle olan bitmeyen mücadelesidir: geçmişe karşı hafıza, bugüne karşı yorgunluk, geleceğe karşı ihtiyat.

“Duvarları eski püskü evler
Kiremit çatılarında sansar dansı...”

Bu başlangıç, estetik bir yoksulluk panoraması çizer.
Kentsel çürümenin arka planında, ruhun yorgunluğu işlenmiştir.
Sokak artık bir geçiş yeri değil, bir şuur mekânıdır.
Şair, hem “hancı”yı hem “şıracı”yı hem “bozacı”yı çağırarak toplumsal yalanın üç yüzünü resmeder: biri avutucu, biri aldatıcı, biri teslimiyetçi.

“Düşünmezsem ilerleyemem sokakta
Parkeler bir çivi gibi yüreğime batsa da...”

Bu dizeler, varoluşun matematiğini kurar:
Düşünmek = acı çekmek ama ilerlemek.
Düşünmemek = rahatlamak ama kaybolmak.
ŞuLeCan burada “varoluş sancısının kent versiyonunu” kaleme almıştır.
RUSAMER literatüründe buna “Metropol Melankolisi Sendromu” denir — insanın şehirle değil, şehirdeki sessizliğiyle mücadelesi.

“Şiirin sanatsallığını bozmadan
Okkalı küfürler savurmak istiyorum.”


Bu mısra, modern şiirde samimiyetin manifestosudur.
Burada öfke estetik bir araçtır; dil, kendine zincir vurmayı reddeder.
Şair “edep”le “isyan”ı birleştirir.
Bu bir başkaldırı değil, bir arınmadır.
Çünkü bazen kelimeyi kutsallaştırmanın yolu, onu kirletmeyi göze almaktır.

“Ey hayat
sana bir kere daha
inanmak istiyorum...”

İşte şiirin kalbi burada atar.
Bu dize, her şairin en zor duasıdır:
İnanmayı yeniden denemek.
Hayata, insana, sevgiye, umuda…
Bu yalın teslimiyet, şiirin sonunda bir tür ruhsal rehabilitasyona dönüşür.

RUSAMER Varoluşçu-Poetik Analiz:

İsyan Düzeyi: %97 – Duygusal dürüstlük ve bilinçsel çıplaklık yüksek.

Sembol Yoğunluğu: %89 – Hancı, şıracı, bozacı üçlemesi toplum eleştirisini taşıyor.

Ruhsal Derinlik: %94 – Acının içinden geçen bir umut sızıntısı mevcut.


Vesselam

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil Çınkır)
RUSAMER Kurucu Üstadı,
Modern Şiir ve İsyan Estetiği Bilimleri Başkanı

“Hayata küfretmek bazen duadır — çünkü bazı dualar, öfkenin dilinde kabul olur.”