Not ; Mustafa Yıldızdoğan /
Ey Benim güneşim
Şarkısyla Okunabilir

Şimdi..
Sen Gidiyorsun öylemi
Tamam Git

Nakış olup işlemiş. bir kere Sevdan Yüreğime

Bil ki..Ruhumun derinlerinde
Senden bir Parça hep olacak
Sarmaşık olup çepe çevre Sarmışsın bedenimi

Artık Günlerim uzaklaştı..
Gecelerim yirmi dört saat, On iki Ay döngüsünde, Mevsimlerim Ayaz

Bazen’se uykulara yeniliyorum
İhanete uğruyorum Kapanan Gözlerimden
Rüyalarımda !Yeşil Düzlüklerde,
Kekik Kokuları Arasından,
Yarpuzlar içinde Kendimi buluyorum.
Renk renk açmış
Çiçeklerin içinden Geçiyorum.

Yürüyorum.

Temaşa edilmiş Duygularımla..
Kirpiğim’den,Tek bir Tel olup
Parmağımın uçlarına düşüyorsun..
Dilim’de Kelimeler olup
Dökülüyorsun Sözcüklere
Gözlerimden, Bir Anka Yaşı olup Akıyorsun
Yeniden doğarmıyız Yüreklerimizde bilmiyorum.

Artık..
Bin değil, Milyon tane Söz’de Söylesem ,
Ne Sen Geleceksin

Nede
ben , Seni Unutup Gidebilicem.Şimdi
Yumruğumu sıkmış Yağmurlu bir Gece’de
Yürüyorum..

Umutsuzluk önümde
SEN ise Kırık bir Kalp’de

Sanki
Gökyüzünden Milyon tane ,
Hayallerim dağılıp düşüyor Yeryüzüne

Döküyoruz Gönül den

Döküyoruz Yüreğimiz den

Döküyoruz Tane Tane en Ücra Köşelere.

Ey Benim Sevdam Ruhu revanım
Kaybettiğim kapım dünde bıraktığım Sevinçlerim

Şimdi
Seni Kafesinden Özgürlüğüne uçan
Bir Kuşun kanatlarına Koydum,
Her kanat çırpışeında Uzaklaşıyorsun

Biliyor musun? Artık üzülmüyorum
Her neredeysen Ne yapıyorsan Olduğun yerde
Sen Hep Mutlu ol