Ey yol, Sen beni ben ettin. Ne zaman düştüysem, sen kaldırdın. Ne zaman unutsam, sen hatırlattın. Toprağında yattım, taşında sustum, rüzgârında ağladım. Şimdi biliyorum: Ben senden geçerken sen de benden geçtin. Artık yol da benim, yürüyen de. Ve nihayet, vardığım yer yine kendimim.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Derin ve felsefi bir şiir. “Ey yol” bir insanın kendi iç yolculuğunu anlatıyor. Yolda yürürken aslında kendini bulan bir ruhun seslenişi bu. Son dizedeki “vardığım yer yine kendimim” ifadesi, insanın aradığı her şeyin kendi içinde olduğunu anlatan etkileyici bir fark ediş anı. Yüreğinize sağlık, tebrikler, esenlikler dilerim.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz