Not ; Bengü / Unut beni
Şarkısına veya Fon müziğiyle Okunabilir

///

Yine yağmur var bu şehirde,
Bulutlar bile ağlıyor yokluğuna

Çok Özledim Seni..
Sokaklar, Sensiz, Issız, Sessiz

Her köşe başında,
Adını fısıldıyor rüzgar
Sensiz geçen her gün, yüreğimde
Ağır bir iz bırakıyor.

Zaman duruyor sanki Sen Gelmeyince
Bir gün döneceğini bilmek bile yetmiyor bazen..
Pencerenin önünde Oturup seni bekliyorum.
Her damla bir hatıra düşürüyor kalbime.
Gülüşün geliyor Aklıma.

Sonra,
Sessizlik çöküyor odaya
Bir fotoğraf kadar uzak,
bir nefes kadar yakınımdasın Ama,
Elim Uzanmaz, Sesim ulaşmaz sana

Bazen,
Sustuklarını Gözyaşı ile anlatırsın

Bazen ,
Ömrün’den, ömrüne yollar döşersin

Bazen,
Kulaklıklarını sağır edecek
iç Sesini duyarsın Herşeyle Savaşırsında
Bir özlerken yenik düşersin
Hâlbuki Bu şehrin ışıkları,
Gözlerin kadar güzel değildi

Kalan mı Yenilmişti !
Yoksa , Giden mi kaybetmişti.

Kabzedilmişim !
Beşyüz Dokuz Milyon Kilometrelik
Bir dünya hapishanesine
Herkes ,Alıştığı ilgiyi hakkı zannedermiş

Bu Hayat Bize çok Ayıp etti.

Oysa,Yağmur yüklü bulutlar
Gözlerimizden yüreğimize akardı
En güzel Manzaralarda
Batırırdık, el ele Güneşleri

Şimdi ,
Sende Unut beni.
Ben Unuttum kendimde Seni

Demiştim ya,
Giden mi kaybetmişti ,Yoksa, Kalan mı Yenilmişti

Geceye sarılır oldum, Senin sıcaklığın yokken
Bir gülüşünle yeşeren baharlar
İçim de hazan yaprakları gibi dökülür oldu şimdi.

Kalbim,
Anahtarı sende unutulmuş
Kilitli bir sandık gibi

Mehtabı Seyre dururduk Seninle yıldızlarda
O , bir tutam Gülüşünü Aşk mı sansam yenilgi mi

Sen, Koskoca bir Şiir’sin de,
Ben de Sana , Kalemi kırılmış bir Şair

Bilmiyorum ki şimdi Ne yapayım beni SEV diye Sana bir Cemal Süreyya’mı olsam
Yoksa Can Yücel mi

Şimdi Unutulmuşuz işte
Satırları tozlanmış Bir Sözcük gibi
Ben, Unutamasamda

Sen ,
Unut beni UNUT