Sis, tarlanın üzerinden geçerken
Bir kadınin gölgesi suya eğiliyor ve
yüzü çözülüyor aksinden..
.



Tuhaf bir sessizliğin ardinsira
Gökyüzü, patlamaya hazır grilikte tonlarda gerilirken
Kapının menteşesi,
Radyoda yarım kalan bir ezgi gibi ve
uzaktan bir çocuğun ’anne” sesi…ile bulusuyor

Masa üzerindeki harfleri dağıtıyor. rüzgar
Adam, boş bir sandalyeyi izliyor
orada biri oturmuş gibi

Kamera uzaklaşırken,
şehrin çatılarından yükselen duman
geri dönülmez bir zamana benziyor..

Ve o anda

Göğün küfü ile kaplanmiş yüzüm
unutulmuş bir sesin gölgesini üzerinde tasiyor
Aklim taşlara çarpıyor birden,
bir su kabarcıgı gibi çatlayip dagılıyorr zaman.



R üyalar, kör bir çocuğun cebinde eziliyor.
A nlamını yitirmiş bir işık yakarıya dönüşüyor.

Ben, kendi gölgemin altında
soğuyan kelimeleri gömüyorum..

Bir çağ kapanıyor öz sesimde
tozun diliyle dua edenler susuyor..

Ve düşe sığınıyor kalbim
sessiz çıplak, sonsuzz.