Sensiz Sen

Sen meğerse her şeyimmişsin
Toprağım, suyum
Güneşim hayatımın kendisiymişsin…
Ama gittin…
Ben, her yerde seni arayan bir yüreğim

Ciğerimde nefes, gözlerimde ışık,
Her hücremde sen…
Seni düşünmediğim bir anım yok,
Seni görmek için çırpınmadıǧım bir gün yok…
Tüm çabalar boşuna
Ellerim yine boş, ellerin uzak…

Kalbim sana çarpıyor hâlâ,
Her çarpışında “gel” diye bağırıyor…
Ama sen duymuyorsun.
Sanki dünya bile sus pus
Sadece adın yankılanıyor gecelerimde

Ah, sensizlik
Rüzgârın uğultusunda adını sayıklıyorum,
Gecenin karanlığında kokunu arıyorum…
Sen benim her şeyimsin,
Ama ben sana dokunamıyorum,
Sana ulaşamıyorum,
İçimde ölümsüz kor bir yangın alevleniyor.

Sensiz sen,
Her şeyin içinde, ama hiçbir şeyin içinde…
Ve ben hâlâ,
Buram buram aşkınla yaşıyorum,
Sana hasret, sana aşık, sana tutsak…
Öyle işte

S.K.