Anımsa Ofelya
Bir adam gördü seni
Saçağın altına sığınmış bir adam
Anımsa o adamı
Ayak diriyor yaşama
Arzu kadar diri
Yürümek istedi sana
Merdaneler yoruyordu adımlarını


Anımsa Ofelya
Duman rengi bir delikanlı
Bir çiçek beğendi
Gönlü hercai

Bir iki cümle devirdi
Annesi yün örer
Babası savaşa giderdi
Anımsa Ofelya
Bir oğulun trajedisini
Şafağı ve karanlıkta tek tek yakılmış üç
kibriti


Ah Ofelya!
Anımsa o adamı
Cenazesinde bir yaprağın,
Ölüm döşeğindeki tutkusunu
Kapkara bir keder
Kendi renklerini kuşanan
Ve siyah dahil


Ofelya ,güzel bir akşam bu
Anımsa o adamı
Al çarşaflar ile bir yatak içinde
Bir adam ,bir kadının içinde
Bir kadın ,bir adamın dışında
Aşk, gecenin içinde
Ve adam ölümün içinde

Ofelya,esrik bir adamdı o
Ellerinde şarap,gözlerinde sen
Bilincinde, dünya bir resim gibiydi
Çizerdi meyva dudaklı memelerini


Anımsa o adamı
Kimseyi sevmedi bir daha
Bir daha cenneti sökün etmedi

Kuş pazarlarında azad ettiren o adamı
Anımsa Ofelya
Ağır zincirleri,ağır rüyaları


Ofelya , düşmüşüm derin uykuna
Her günüm bir incirdir
Tut,mevsimlere sarılmış ellerimden
Anımsa Ofelya
Baharı, yaslı kanıyla besleyen o adamı