Bir kış günü elimden alındı yorgun ruhum
Soğuk bir sandığa uzandı şu sıska yüreğim
Oturup ayetler indirdim,bir avuç Nisan adına
Ki ben hiç Tanrı görmedim
Bir damla ışık huzmesi için




Ölümle horlanmış bir yeşil
Yaşamı ,yaprağa kim verebilir
Oturup avuçlarımı göğe açtım
Ki ben hiç Tanrı görmedim
Boydan boya nar doğuran,gerdan başlı bir bahar için



Kaç kavimdir ecelimizi bekleriz
Kemiktendir acılarımız
Yutmakta bizi her gün
Ağzı çirkin bir dünya
Kalbimizde bin ferman,devinip duran
Kısır sancımız,taş kabuğundan
Bir dilim dua dilendim
Baş ucumuzda sabah olsun
Ki ben hiç Tanrı görmedim



Bir kelepçe gibi taşıdık özgürlüğü
Dört duvar arasında yakılan sigara paketleri
Şehirden bir kale kurmakta
Şaşırdık ruhumuzun rotasını
Başka gözler, başka eller
Başka bir dünya
Dünümüz, bugünün aynısı
Yarınımız ,bugünün rüyası


Sonra sustuk
Kendi varlığımızın tam ortasında
Diledim bir meyvenin kalbini açıp dokunmayı,
Konuşmayı ve sevmeyi
Bekledim tapınakların kapısında
Ki ben hiç Tanrı görmedim